Sluitingstijd van cafés in het Ginneken werd door burgemeester Serraris bepaald en gecontroleerd.
.jpg)
1. Café Boerke Verschuren op de Ginnekenmarkt staat er al eeuwen. Burgemeester Th. Serraris greep vroeger persoonlijk in als het café na sluitingstijd nog open was. Dan was het goed mis.
In de Bredase binnenstad woedt een felle strijd over de sluitingstijden van de cafés aldaar. Burgemeester Peter van der Velden werd twee jaar geleden door de gemeenteraad als het ware in de hoek gezet toen hij waarschuwde tegen de gevolgen voor de leefbaarheid als de cafés tot vier uur ’s nachts open mogen blijven. Vooral de P.v.d.A. in Breda, een groot voorstander van het verruimen van de sluitingstijden dreef politiek zijn zin door. Nu, twee jaar later, zit men met de problemen.
De bewoners in de binnenstad en een deel van de horecaondernemers pikt het niet langer en is in opstand gekomen. De late sluitingstijden moeten worden teruggedraaid is de eis. Maar u weet, politiek gedram kan jaren duren. Vroeger in het Ginneken ging het er heel anders aan toe. Daar bepaalde vooral burgemeester Th. Serraris het publiekelijk reilen en zeilen van de horeca. Tegensputteren had geen enkele zin. Het gebeurde zoals Serraris het wilde, basta!
Serraris was een vinnig manneke, hij bonsde na sluitingstijd op de deur…
We hadden indertijd een interview met An van Dijk-Verschuren, dochter van Boerke Verschuren, uitbater van het gelijknamige café op de Ginnekenmarkt. Ze vertelde toen: “Burgemeester Serraris zag je nooit in ons café, want die was altijd kwaad, omdat het café te laat open bleef. Op een keer, het was al na sluitingstijd, kwam hij op de deur kloppen, maar niemand deed open natuurlijk. Moeder Verschuren rende naar boven om haar nachtgoed aan te doen en de nog aanwezige klanten verstopten zich in de kolenschuur. Burgemeester Serraris kwam achterom en hij stampte de achterdeur open. Maar hij had het niet door. Serraris was een vinnig manneke. Bastiaansen de gemeenteontvanger en Aartsen de opzichter, kwamen wel vaak bij Boerke. Aartsen kwam zelfs in de oorlog alle dagen zijn twee borreltjes halen en zijn pijpje stoppen, want vader Verschuren had altijd goeie tabak.
Jaren eerder stonden er rond de Ginnekenmarkt alleen maar houten huizen. Er heerste toen wat de sluitingstijden van de cafés betreft een nog strakker regiem. Vooral tijdens feestelijkheden golden er strenge regels. Men was als de dood dat er brand zou uitbreken. In juli 1824 werd in het Ginneken de volgende proclamatie opgehangen. '”Voorts in aanmerking nemende de ingeslopen misbruiken in deze gemeente om met een brandende pijp, zonder met een sluifje te zijn overdekt, in de straten en nabijheid van gebouwen en brandbare stoffen te verschijnen, zoo ook om bij sommige vreugdebedrijven en willekeurige omstandigheden met vuurtuigen te schieten…” De vroede vaderen in het Ginneken droegen de Schout op hiertegen krachtig op te treden. Het sluitingsuur van de cafés werd middels het luiden van de kerkklok aangekondigd. Dat kon dus, gezien de omstandigheden, vroeg of laat in de avond zijn.
Van der Velden: ‘In het Ginneken mogen de cafés niet later open blijven…’
Je had dan wel te zorgen dat je snel buiten kwam, want zo staat er in de proclamatie: “...en worden met derselve, zonder genot van salaris, opgedragen en belast de veldwachter dezer gemeente....' Met andere woorden, de dienstdoende veldwachter beurde geen cent voor deze extra inspanningen. Het mag duidelijk zijn dat de man in dergelijke gevallen niet in een goed humeur was en er op uit was zijn gram toch ergens te halen. Het net als nu jaren achter elkaar discussiëren over hoe het wel of niet zou moeten met de sluitingstijden van de cafés in het Ginneken was niet aan de orde. Ook nu is dat wat Ginneken betreft niet het geval. Tijdens een discussie in de Bredase gemeenteraad heeft burgemeester Peter van der Velden duidelijk gesteld dat er geen sprake van kon zijn dat de cafés in het Ginneken later open mogen blijven. Dus toch nog een beetje Serraris.
2. Ruim een eeuw geleden stonden lang de Ginnekenweg alleen nog kleine huisjes. Daarvoor waren het voornamelijk huisjes van hout. Erg gevaarlijk als er brand uitbrak, dat was letterlijk een ramp.
.jpg)
3. In het begin van de vorige eeuw werden in het Ginneken grote chique hotels gebouwd, speciaal voor de toeristen. Voorbij de brug in de Duivelsbruglaan stond Hotel Ginneken en (4) aan de Ginnekenweg Hotel Amicitia.
