Worden de vragen rond het bombardement van Bad Wörishofen (1944) in het Ginneken opgelost?



Ook wij hebben veel geschreven over de Tweede Wereldoorlog, over wat het Ginneken in die jaren allemaal is overkomen. In het Ginnekens Nieuwsblad behandelde onze inmiddels overleden medewerker Ton van der Wildt in de afleveringen van oktober altijd dit onderwerp dat hem als gepensioneerd luitenant-kolonel mateloos interesseerde. Om zaken te onderzoeken die het Ginneken betroffen, schrok hij er niet voor terug om voor zijn onderzoek naar Engeland te reizen.

In Londen wordt het archief van onze Poolse bevrijders bewaard, dat hij als gepensioneerd militair met grote kennis van zaken bestudeerde. Ton van der Wildt schreef voor Annex-50 ook het boek ‘Vijftig jaren na de oorlog ’40 - ’45 > klik hier < . In het boek staat ook een uitgebreid artikel over het bombardement van Bad Wörishofen op vrijdag 13 oktober 1944. De betreffende badinrichting was gevestigd in het voormalige ‘Hotel Duivelsbrug’ in de Duivelsbruglaan (komend van de Ginnekenmarkt direct over de Duivelsbrug aan de rechter kant). Het verslag over het bombardement staat al op onze website > klik hier < .

Het ziet er naar uit dat oude vragen binnenkort een antwoord krijgen…

Over het bombardement van Bad Wörishofen bestaan nog diverse vragen die onbeantwoord zijn gebleven en ook niet door Ton van der Wildt tot klaarheid konden worden gebracht. Om u daar een voorbeeld van te geven: ‘wie waren de mannen die vlak vóór het bombardement in witte regenjassen voor de instelling op en neer hebben gelopen?’ en ‘wie heeft er vlak voor het bombardement een vlag van het Rode Kruis op het dak bevestigd?’ Het ziet er naar uit dat de vragen 62 jaar na de grote ramp die het Ginneken tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft getroffen, nu beantwoord gaan worden. Van mevrouw Margriet Muller ontvingen we deze week een e-mail met voor ons belangrijke mededelingen. “Ik heb uw website en daarmee uw artikel over Bad Wörishofen toevallig ontdekt”, schreef ze ons.

“In het artikel staat een vraaggesprek met Rosa van Bavel (schuilnaam) over de rol van het verzet en de gebeurtenis die vrijdagochtend”, vertelt mevrouw Margriet Muller. “Als dochter van Daniel Hendrik de Wilde (indertijd geneesheer directeur van Bad Wörishofen en ook bij het bombardement om het leven gekomen) heeft mijn moeder de brieven uit die tijd altijd bewaard. Onze moeder is inmiddels gestorven. In een van de brieven staat dat zij zelf de vlag van het Rode Kruis op het platte dak van de inrichting had gelegd. Dat is stiekem gebeurd, want dat mocht dus niet. Mijn moeder vertelde ook dat zij samen met vader de sloot had gegraven om in te schuilen. Deze brief kan ik u zo toesturen. Ook heb ik zelf pas nog een gesprek gehad met een van de mensen ‘van de witte jassen’, dus een van de verzetsmensen.”

Onze verslaggever Jan Schellekens gaat de zaak nu verder uitzoeken…

“Bij ons thuis is door de pijn en alles van de oorlog niet veel verteld en daar wij lang in Afrika woonden ben ik pas in de jaren ‘90 op zoek gegaan naar brieven etc. Het is in eerbied en bewogenheid, dat ik ermee bezig ben en al is het ver weg, het heeft voor ons die erbij betrokken waren onze levens diep gekleurd.” Tot zover het relaas van Margriet Muller. Onze verslaggever Jan Schellekens gaat de zaak verder behandelen, te beginnen met een of meerdere gesprekken met Margriet Muller. Van de resultaten zal hij u over enige tijd op onze website uitvoerig gaan berichten. Jan Schellekens was vroeger inwoner van Ginneken. Een van zijn hobby’s is het verzamelen van foto’s, verhalen en artikelen over het (oude) Ginneken. Dus de opdracht is een kolfje naar zijn hand. Toen hij in 2003 tot onze redactie toetrad, plaatsten ter kennismaking een artikel op onze website > hier < .